تجربه ی رانندگی با پورشه باکستر اسپایدر
روی کنسول این خودرو هم دکمه‌ای قرار داده شده تا این سیستم را به‌صورت الکتریکی قفل کند، درصورتی‌که فرمان از طریق دکمه‌ی روی کنسول به سیستم نرسد باید به‌صورت دستی سیستم را قفل کنید. اگر واقعیت امر را بخواهید باید بدانید که پورشه توانسته سیستم سقف ساده و جادویی مزدا میاتا را با کمی کپی کاری به این سری اضافه کند.
زمانی که سقف خودرو جمع می‌شود، سقف توسط یک پوشش آلومینیومی آتش دیده پنهان می‌شود. قسمت اصلاح‌شده‌ی عقب خودرو اسپایدر را عریض‌تر نشان می‌دهد، این تغییر همچنین باعث شده که ظاهر خودرو فوق‌العاده به رنگ خودرو وابسته شود. در رنگ زرد، خودرو در یک طرح مسابقه‌ای به نظر می‌رسد، در رنگ نقره‌ای با حالت شمشی طرفین محافظه‌کار و اما در رنگ قرمزِ گارد احساس تأسف ما برانگیخته می‌شود چرا که اسپایدر با بال قابل‌توجه GT4 ما را ناخودآگاه به یاد GT4 می‌اندازد. شکاف جلوی این سری هم در این خودرو به خاطر توزیع متناسب نیروی رو به پایین کمی کوتاه‌تر شده است.خودروی عضلانی؟
نمای پشت پورشه باکستر اسپایدر
با مدنظر قرار دادن سایز باکستر جدید خیابان‌های ایتالیایی تنگی را برای تست انتخاب کردیم. سیستم اگزوز تنومند این خودرو با برنامه‌ریزی تاخت‌وتاز خشن صدایی مهیب تولید می‌کند که باکستر را یک خودروی عضلانی جلوه می‌دهد. درواقع اسپایدر مثل عنکبوت‌ها لاغراندام و سبک نیست بلکه مثل یک چکش خدایی آسفالت را به آتش می‌کشد. بااین‌حال پستی بلندی‌های جاده کاملاً حس می‌شوند و قدرت این خودرو در این قسمت کاری از پیش نمی‌برد. درحالی‌که باکستر با موتور پایه ۲٫۷ لیتری یک خودروی حرکت گرای نیازمند به توجه و دور موتور برای حفظ سرعت است اسپایدر با توطئه و حرکتی روبه‌جلو تمام موانع کاهش سرعت را از میان برمی‌دارد.
در یک جاده‌ی تنگ می‌توانید گیربکس متغیر شش سرعته این خودرو را به حال خود بگذارید و مثل تسلا آن را هدایت کنید. اگر احساس کردید که به نیروی بیشتری برای ترمز کردن نیاز دارید کافی است پدال ترمز را محکم‌تر بفشارید تا قدرت ترمز و توقف را حس کنید. پورشه نیم‌نگاهی هم به مشتریان پروپاقرصش داشته و سرامیک‌های کربنی را هم به‌صورت آپشن برای این خودرو در نظر گرفته است.
کابین پورشه باکستر اسپایدر
از برخی جهات اسپایدر را می‌توان باکستر معاصر و پاسخ دیرهنگام به فراری ۳۵۵ دانست. خودرویی عضلانی و مهیب که با صدای خشمناکش قدرت و دینامیکش را به رخ دیگران می‌کشد. البته باید تأکید کنیم که ما این خودرو را در حوالی شهر مادنیز راندیم. جایی که صدای پیشرانه مانند موسیقی پاپ در دیوارهای سنگی باستانی نواخته می‌شد و شنیدن پژواک این صدا مثل یک تهدید احساس قدرت را به ما القا می‌کرد.
اسپایدر با داشتن محدوده قدرت بالا در دنده‌ی ۲ گویی شهر را تیرباران می‌کرد به‌طوری که ما تا رسیدن به تپه‌ای که در پیش داشتیم به محدوده قرمز دور موتور یعنی ۷۸۰۰ دور بر دقیقه رسیدیم. محافظان کشش و پایداری به خودرو اجازه می‌دهند تا اندکی بازیگوشی کند تا لذت رانندگی افزایش پیدا کند اما بااین‌حال خودرو اساساً در محور حرکت پایدار باقی می‌ماند.
این پورشه در همه‌ی امور یک خودروی همه‌کاره و البته قابل پیش‌بینی است. خودرویی که تشنه‌ی سوخت و حرکت است. درنهایت خودرویی که به‌محض یافتن مسیر کافی حرکت می‌کند و با کمی شتاب موها را به پرواز درمی‌آورد.
کاربرد کوپلر در سازه بتنی